Ozspolsísí 3

Þuríður Jórunn vissi ekki hvernig hún ætti að komast frá Ozspolsísí til Ozspolsísí 3. Hún átti að fá far frá Ozspolsísí aftur heim til Jarðar eftir aðra 48 klukkustundir og það var engin leið til að breyta því á nokkurn hátt. Engin leið til að hafa samband heim. Ekki innan 48 átta tíma. Skilaboð heim bárust eftir 72 klukkustundir hið minnsta. En það var ekki vegna eðlisfræðilegra eða tæknilegra takmarkana, heldur vegna fjárhagslegra. Ríkisútvarpið treysti sér ekki til að greiða fyrir hraðari fjarskipti. 

Á meðan hún velti þessu fyrir sér sveif á hana þreyta og sterk löngun til að leggjast niður. Hún gaf eftir, en um leið og svefninn færðist yfir hana hrökk hún upp með andfælum. Yfir henni stóð einhver Vera.

Einhver vera með höfuð, handleggi og fótleggi en engin augu og ekkert hár. Veran var hvít á lit og í engum klæðum, sem kom þó ekki að sök því engin bar hún kynfærin, engin sem Þuríður Jórunn gat séð.

"Velkomin Jórunn," sagði veran.

"Þuríður," leiðrétti hún veruna eins og af gömlum vana.

"Velkomin til Ozspolsísí 3, Jórunn," sagði veran.